Spisek Sueski

Interesujący artykuł Izraela Szamira, żydowskiego autora urodzonego w ZSRS, od wielu lat mieszkającego w Izraelu. Autor na podstawie materiałów pozostawionych przez Winogradowa, sowieckiego ambasadora w Egipcie, stawia tezę że tak zwana Wojna Sądnego Dnia, była spiskiem uknutym w 1973 roku przez prezydentów USA, Egiptu i Izraela. Miał on na celu poprawienie pozycji Ameryki i wyeliminowanie z bliskowschodniej gry Związku Sowieckiego, kosztem Syrii. Autor kiedyś był komunistą w Izraelu, obecnie przeszedł na prawosławie jednak do dziś pozostała mu fascynacja "ojczyzną proletariatu". Służył w armii izraelskiej podczas Wojny Sądnego Dnia jako spadochroniarz na froncie egipskim.
Warto przeczytać, podobieństwa do dzisiejszej sytuacji same się narzucają. Zwłaszcza po takich informacjach jak ta sprzed kilku dni, mówiąca że siły rządowe w Iraku schwytały pułkownika izraelskiej armii który dowodził oddziałem bojowników Państwa Islamskiego.

Fragment:

Memorandum Winogradowa rozpoczyna się dwudziestoma pięcioma pytaniami. Na początku poddaje w wątpliwość wersję o nagłym ataku.

W jaki sposób napaść mogła być nagła, jeśli:

1. Decyzję o wojnie jeszcze w kwietniu 1973 roku podjęły wspólnie: Egipt, Syria i Jordania, a to, o czym wiedział Jordania – wiedziała i Ameryka, a więc i Izrael.

2. Związek Radziecki kilka dni przed 6 października w sposób masowy ewakuował członków rodzin obywateli radzieckich, pracujących w Egipcie i Syrii. Czy mogli tego nie zauważyć agenci amerykańscy i izraelscy?

3. Pod pozorem manewrów Egipcjanie skoncentrowali wszystkie swoje wojska w celu przerzucenia ich przez Kanał. Na dwa-trzy dni przed rozpoczęciem działań wojennych nie można było nie zauważyć takiej koncentracji wojsk egipskich.
…

Mamy także do czynienia z innymi tajemnicami.

7. Dlaczego egipskie siły zbrojne, po sforsowaniu Kanału Sueskiego, nie kontynuowały ataku w głąb półwyspu – chociaż na tym kierunku nie przeszkadzały im żadne poważne siły izraelskie (po prostu tam ich nie było)?

8. Dlaczego egipskie siły zbrojne w ogóle nie miały planów dalszej ofensywy w głąb półwyspu, nawet na wypadek, gdyby forsowanie Kanału się udało?

9. Dlaczego USA nie okazały Izraelowi pomocy wojskowej natychmiast po rozpoczęciu działań wojennych, a poczekały kilka dni zanim rozpoczęły transporty broni samolotami mostem powietrznym? Dlaczego USA pozwoliły Egipcjanom pobić wojska izraelskie, działając zdecydowanie dopiero po tak wielkim opóźnieniu?
...

12. Dlaczego nie zwarto flanek Drugiej i Trzeciej Armii egipskiej na Synaju?

13. Jak mogło dojść do tego, że pierwsze czołgi izraelskie „niepostrzeżenie” przeprawiły się na zachodni brzeg Kanału Sueskiego?

13. Dlaczego Sadat uparcie nie chciał podejmować żadnych zdecydowanych środków dla zlikwidowania przerwania frontu przez Izraelczyków?
…

17. Dlaczego na zachodnim brzegu w tyle wojsk egipskich nie było wcale rezerw?

Winogradow podejmuje się pracy Szerloka Holmsa, który, jak pamiętamy, proponował: „Odrzućmy wszystko niepotrzebne; to, co pozostanie, da nam odpowiedź, jaką by ona nie okazała się nieprawdopodobną”.

Pisze: „Jeśli uważać Sadata za prawdziwego patriotę swego kraju, to nie można będzie znaleźć odpowiedzi na najprostsze pytania. Lecz jeśli wziąć pod uwagę inne motywy działań Sadata, a także Amerykanów i rządzących kręgów Izraela, to otrzymamy taką sytuację, że można się przestraszyć: będzie to SPISEK między Sadatem, USA i kręgami rządzącymi Izraela. Spisek, każdy uczestnik którego nie znał WSZYSTKICH SZCZEGÓŁÓW gry pozostałych stron. Spisek, w którym każda strona, pomimo wcześniejszej zmowy, starała się oszukać inną. Dopiero, gdy to ZAŁOŻYMY, to wszystkie niewyjaśnione sprawy otrzymują logiczne i jedynie możliwe odpowiedzi”.

Całość tu: http://www.israelshamir.net/Polish/Polish18.htm