Załoga 3 żołnierzy, desant - 6 żołnierzy. Power Pack z 8 cylindrowym silnikiem MTU w układzie widlastym, o mocy ok. 600 KW jest przygotowywany w WZM Poznań. Automatyczna skrzynia przekładniowa ma 4 biegi do przodu i 2 wsteczne. Moc jednostkowa w wariancie maksymalnie obciążonym jest nieco większa od mocy jednostkowej BWP-1. W wariancie pływającym moc jednostkowa wynosi około 21 KW/t. Wóz posiada zawieszenie hydropneumatyczne i jest dostosowany do szybkiej wymiany gąsienic z metalowych na gumowe. Falochron jest otwierany hydraulicznie.
Przedział desantowy jest otwierany rampą również napędzaną hydraulicznie. Wydaje się to niewłaściwym rozwiązaniem - stwarza zagrożenie dla desantu w wypadku uszkodzenia przewodów hydraulicznych. Najlepszym rozwiązaniem są drzwi otwierane na bok.
Faza badawczo-rozwojowa ma zakończyć się w 2020 roku. Wydaje się że główną wadą pojazdu jest stosunkowo wysoka sylwetka - prawdopodobnie do stropu kadłuba - ok. 2 metry. Wieża ZSSW-30 ma wysokość około 70 cm. Jednak dzięki zawieszeniu hydropneumatycznemu żołnierze mogą mieć trochę mniej pracy przy okopywaniu wozu w obronie.
Wóz jest wyraźnie wyższy od porównywalnego masowo CV-90 (i nie ma to nic wspólnego z wymogiem pływania) ale i tak jest niższy niż niemiecki bwp Puma.
Wóz będzie gotowy do produkcji seryjnej najwcześniej w połowie 2020 roku, w związku z tym należałoby pomyśleć o płytkiej modernizacji przynajmniej części BWP-1. Wprawdzie istnieje zamiar dalszego pozyskiwania transporterów Rosomak, jednak ze względu na przewagi trakcji gąsienicowej (zdolność do poruszania się w trudnym terenie - błoto, głęboki śnieg, teren lesisty, zawały, gruzowiska), nie mogą one zastąpić wszystkich obecnie używanych BWP-1. Zakładając że nowe bwp będą wchodzić do służby w liczbie zapewniającej wymianę przynajmniej jednego batalionu rocznie, wymiana tylko 10 batalionów BWP-1 zakończy się najwcześniej w 2031 roku. Batalionów wyposażonych w BWP-1 jest obecnie 17.
Wszystkie grafiki - HSW.
